Patrick: “Voordat ik fulltime bij de brandweer ging werken, heb ik 19 jaar als (chef)kok gewerkt. In de keuken ben je continu creatief bezig, bij de brandweer ligt dat anders. Ik ben iemand die graag hulp biedt, maar ik moet ook mijn creativiteit kwijt kunnen. Ondanks de verschillen, zag ik steeds meer overeenkomsten tussen het werken in een Michelin-keuken en bij de brandweer. De teamgeest, het samenwerken, de lange dagen; het zijn aspecten die beide beroepen kenmerken.”
Het idee voor het boek ontstond al 14 jaar geleden, vertelt Patrick. “Maar verder dan een papiertje met het idee erop kwam het niet,” geeft hij toe. “Ik sprak er wel over met mensen, maar er gebeurde weinig concreets. Totdat twee jaar geleden een collega-brandweerman een boek uitbracht over de geestelijke impact van het brandweerberoep. Toen zei mijn vriendin: ‘Begin jij nou ook eens aan jouw boek!’ Dat was het zetje dat ik nodig had om te starten met het schrijven van columns en het zoeken naar een fotograaf.”
Het schrijven van het boek was geen solo-avontuur. Patrick werd bijgestaan door een team van mensen die hem nauw aan het hart liggen. “Schrijven is een uitdaging,” erkent Patrick. “Gelukkig heb ik twee dochters die goed zijn in de Nederlandse taal, en samen met mijn andere dochter hebben ze de redactie van het boek gedaan. De omslag en schutbladen zijn ontworpen door mijn bonuskind, en de foto’s van de gerechten zijn gemaakt door mijn vriend en ex-collega, een culinaire fotograaf. De foto’s van incidenten zijn afkomstig van mijn collega’s van de werkvloer. Het koken van de gerechten en het maken van de foto’s vonden allemaal plaats op de kazerne zelf.”
Deze samenwerking heeft volgens Patrick gezorgd voor een authentiek eindresultaat: “Ik heb dichtbij mezelf kunnen blijven. Iedereen die het boek leest, zegt: ‘Het is alsof ik je hoor praten.’ Voor mij is dat het bewijs dat het allemaal is gelukt.”
Het boek, getiteld ‘Brandstof’, biedt volgens Patrick precies wat de titel belooft: brandstof voor lichaam en geest. De persoonlijke columns, waarin hij zijn ervaringen deelt of zijn mening geeft over verschillende onderwerpen, vormen brandstof voor de geest. Als je het boek leest, krijg je stof tot nadenken en een gesprek. Het is eigenlijk brandstof voor een goed gesprek.”
De recepten zijn letterlijk brandstof voor het lichaam. “De columns leiden altijd naar een recept,” legt Patrick uit. “In een van de columns staat bijvoorbeeld de brandweerhelm centraal, wat ik dan vertaal naar de eierschaal van Calimero. Bij deze column hoort dan een gerecht met ei.”
Tijdens het 150-jarig bestaan van de brandweer in Amsterdam kregen Patrick’s collega’s een exemplaar van ‘Brandstof’ cadeau. Een week later ontving hij een video van een van de teams, waarin ze tijdens het werk samen een gerecht uit zijn kookboek aten. “Dat vond ik zo mooi om te zien,” zegt Patrick trots. “Daar heb ik het voor gedaan!”
Als Patrick moet kiezen tussen brandweerman, kok of schrijver, is zijn antwoord duidelijk: “Ik ben een creatieve brandweerman. Mijn hulpverleningshart is groot, maar ik heb ook creativiteit nodig. Dat is waar voor mij de balans ligt. Creatief bezig zijn helpt bij het verwerken van wat ik tegenkom tijdens mijn werk als brandweerman.”
Patrick hoopt dat zijn boek zijn brandweercollega’s in het hele land laat inzien hoe bijzonder hun werk is. “Als hulpverlener staan ze altijd klaar voor een ander, en dat is iets heel bijzonders. Dat vind je ook terug in het boek.”
Aanstaande vrijdag 13 september staat Patrick in de live studio van Tijd voor MAX, waar hij een van de recepten uit zijn boek live zal koken tijdens de show. Benieuwd naar wat hij gaat maken? Stem dan vrijdag om 17.10 uur af op NPO 1.