Netwerk Brandweervrouwen

Vrouwen binnen de brandweer zorgen voor diversiteit en verandering. Maar diversiteit is veel meer dan alleen man-vrouw. Diversiteit zit ook in de verschillende kwaliteiten van mensen, in manier van werken en de manier van denken binnen een organisatie.

Diversiteit in manier van denken en in personeel is nodig om als Brandweer Nederland mee te kunnen gaan met een veranderende samenleving, om te kunnen verjongen en vernieuwen. Het netwerk Brandweervrouwen staat voor diversiteit. Met onze activiteiten willen we diversiteit binnen Brandweer Nederland zichtbaar maken en een plaats geven.

Kijk vooral naar de positieve kanten en mogelijkheden van verschillen tussen mensen.

Iedereen heeft zijn eigen kijk op de wereld. Dat komt door je achtergrond, je ervaringen en wat je fijn vindt. Zo ontwikkel je ook vooroordelen, vaste opvattingen over bepaalde groepen. Bijvoorbeeld dat het voor vrouwen moeilijk is om het brandweerwerk te combineren met een gezin of dat het een mannenberoep is. Om beter om te gaan met diversiteit is het goed om je eigen vooroordelen te herkennen en kritisch te bekijken. Dat betekent dat je niet zelf de afweging maakt of je vrouwelijke collega wel of geen piket kan draaien, maar dat je dat aan haar vraagt. Leren omgaan met diversiteit is voor een groot deel gewoon dóen. Kijk vooral naar de positieve kanten en mogelijkheden van verschillen tussen mensen.

Claudia Prins (voorzitter)

Geboren in 1979 te Rotterdam en ooit begonnen als vrijwilliger bij de brandweer in Zwijndrecht. In het dagelijks leven ben ik, naast echtgenote en moeder, afdelingsmanager Risicoadvisering bij de VRHM. Hier geef ik leiding aan drie hele diverse teams. Een team dat zich bezig houdt met de administratieve ondersteuning voor de hele sector Risico- en Crisisbeheersing. Een team dat er voor zorgt dat de juiste operationele object informatie op de voertuigen komt. En een team met specialisten op het gebied van omgevingsveiligheid binnen de bouw en de ruimtelijke ordening. Hiervoor heb ik jaren lang leiding gegeven aan de operationele dienst, zowel beroeps als vrijwilligers.
Operationeel werk ik als Adviseur Gevaarlijke Stoffen (AGS) voor de regio’s Haaglanden en Hollands Midden en als Safety Officer bij USAR.NL.

‘De brandweer is een mooi vak, ook voor vrouwen’

De basis is mijn inziens voor ieder brandweermens gelijk, dit zijn overeenkomsten: doel, fysiek, competenties, vakbekwaamheid. Is je basis op orde dan zijn de verschillen gewoon een gegeven en een waardevolle bijdrage aan het geheel.
Mijn ervaring met het Netwerk gaat al zover terug vanaf dat het bestaat. Naast het bijwonen van diverse congressen in het verleden, heb ik zelf ook wel eens contact gezocht toen ik bijvoorbeeld zwanger was. Tegenwoordig mag ik als voorzitter het Netwerk vertegenwoordigen in de werkgroep Diversiteit en Inclusie van de vakraad Bedrijfsvoering Brandweer Nederland en als lid van het internationale CTIF Commission for Women in Fire & Rescue.
Daarnaast probeer ik, samen met de andere bestuursleden en iedereen die ons netwerk een warm hart toedraagt, om dames binnen Brandweer Nederland te verbinden, te helpen positioneren en een bijdrage te leveren aan het normaliseren van vrouwen in het brandweervak.

Saskia Pouw

Ik ben Saskia Pouw. Ik zit vanaf 2000 bij de brandweer. Ik ben getrouwd, heb 3 zonen en 2 kleindochters.
Ik ben 10 jaar vrijwilliger geweest in Gooi en Vechtstreek en heb in het onderwijs gezeten. Sinds 2009 ben ik werkzaam bij de Veiligheidsregio Utrecht op de afdeling Toezicht van Risicobeheersing. Samen met mijn collega’s doen wij ons best om mensen te motiveren om zelfredzaam te zijn en dragen bij aan het wegnemen van onveilige situaties. Mijn werk bestaat uit het controleren van bestaande bouw. Sinds 2021 heb ik een pikettaak van Procesbewaker crisiscommunicatie (ROT).

Ik zit al heel wat jaartjes (met tussenpozen) in het bestuur van het Netwerk Brandweervrouwen. Tevens ben ik sinds 2017 lid van het internationale CTIF Commission for Women in Fire & Rescue. In deze commissie delen we onze kennis, de kracht en verbondenheid van vrouwen bij de brandweer over de grenzen.

‘Een team van mannen én vrouwen werkt beter!’

Gemiddeld werk ik ook nog 8 uur in de week voor (Brand)Veilig Leven en geef regelmatig voorlichting in groep 4 van de basisscholen. Voor dat ik begin zeg ik tegen de meisjes in de klas dat zij zich nooit moeten laten vertellen dat meisjes geen brandweervrouw kunnen worden! Op deze manier hoop ik (al is het maar misschien een klein stukje) bij te dragen dat het bij de volgende generatie heel normaal is geworden dat er vrouwen bij de brandweer zitten. Het percentage brandweervrouwen mag namelijk landelijk gezien zeker wel wat hoger worden want het is een feit dat een team van mannen én vrouwen beter werkt!

Pascal de Haas

Ik ben Pascal de Haas, werkzaam als beleidsmedewerker Risicobeheersing en Brandveilig leven bij Veiligheidsregio Gooi en Vechtstreek (en Flevoland) waarbij ik met name bezig ben met brandveilig leven. Echtgenote van een ambulance-collega en moeder van Mike. Bij mijn vorige werkgever, een Amerikaans telecombedrijf, heb ik ervaren dat diversiteit een belangrijke sleutel is in de winstgevendheid van een organisatie. Niet alleen qua producten (omzet) maar ook zeker qua werkbeleving. Mede daarom draag ik het onderwerp Diversiteit een zeer warm hart toe en ben ik een paar jaar geleden betrokken geraakt bij het Netwerk Brandweervrouwen.

‘Ik draag het onderwerp Diversiteit een zeer warm hart toe’

Ik heb ervaren dat diversiteit een belangrijke sleutel is in de winstgevendheid van een organisatie.

Ricarda Benedictus- Idema

Mijn naam is Ricarda Benedictus- Idema, getrouwd en trotse moeder van 3 kinderen! Ik woon in het mooie Friese dorpje Oudega (Smallingerland), bij Drachten. Sinds oktober 2022 is onze ploeg operationeel en zijn wij de 66ste post van Friesland!
Ik ben bij de brandweer gegaan omdat die kans zich (eindelijk) voor deed. Jaren geleden had ik dit werk al graag willen doen, maar ik woonde te ver bij de kazerne vandaan. Nu is gebleken dat wij in een 18+ gebied wonen en de brandweer hier vaak niet op tijd aanwezig kan zijn, is er onderzocht of het mogelijk is om hier in het dorp ook een kazerne te plaatsen. Natuurlijk heb ik er nu wel goed over na moeten denken, want ik ben er ook niet jonger op geworden. En hoe is dit te combineren met mijn gezin en mijn werk? Wat betreft mijn gezin kan ik vertellen dat zij er volledig achter staan, mijn man en zoon hebben de opleiding ook gedaan.

‘Je verlegt steeds weer je grenzen’

Ik geniet echt van alles. De opleiding, de oefeningen, de oefendagen, en al heb je een keer je dag niet, je komt altijd weer thuis vol energie. Maar het mooiste vind ik de enorme groei die wij als ploeg meemaken. Vanaf de start van de opleiding tot waar we nu zijn. Wij zijn een enorm enthousiaste en leergierige ploeg en zijn overal voor in. Je verlegt steeds weer je grenzen en die kick die je daarvan krijgt, is niet te beschrijven, dat moet je meemaken!
Dat verleggen van je grenzen is iets wat mij in 2021/2022, mede dankzij het Netwerk Brandweervrouwen, veel heeft bezig gehouden. Ik mocht meewerken aan een geweldig (Assistance) project, ik heb meegeholpen tijdens het brandweerevent en dat smaakt naar meer. Op het moment ben ik dan ook aan het uitzoeken wat ik in de toekomst verder binnen de brandweerwereld wil en kan betekenen! Stilzitten is niet iets wat in mijn woordenboek voorkomt…

Misha Burggraaff

Ik ben Misha Burggraaff, werkzaam als operationeel medewerker – incidentbestrijding bij Veiligheidsregio Limburg-Noord. Mijn werkzaamheden bestaan uit ondersteuning verlenen aan 8 kazernes en haar 200 vrijwilligers, regionaal verantwoordelijk voor het werven en behouden van alle vrijwilligers en kan ik ingezet worden bij projecten of ben ik projectleider. Naast en tijdens mijn werkzaamheden ben ik zowel beroepsmatig alsmede vrijwillig actief bij de brandweer als manschap, chauffeur (specialistische voertuigen) en bevelvoerder. Ik ben heel trots en dankbaar voor de schakeling tussen warme en koude werkzaamheden, waar anders kan je een mentaal uitdagende functie combineren met fysiek werk en veel adrenaline.

‘Ze wisten niet dat het onmogelijk was, dus ze hebben het gedaan.’

Nog een heel belangrijk deel van wat mijn werk en de brandweeromgeving zo mooi maakt is de flexibiliteit, ik werk fulltime met ambitie terwijl ik nog steeds al moeder de grootste prioriteit thuis bij mijn kinderen kan leggen. Waarschijnlijk is dit dan ook mijn grootste reden om toe te willen treden tot een landelijk netwerk voor brandweervrouwen, want iets wat voor sommige dames onmogelijk lijkt kan ook blijken je grootste passie te zijn met alle bijbehorende flexibiliteit voor thuis. Brandweervrouwen kunnen veel rollen en taken vervullen, diversiteit is juist de kracht van een organisatie. Daarom wil ik mee gaan werken aan de bewustwording van vrouwen in dit vak en gaan we de vooroordelen samen te lijf!
(fotograaf: Edward van den Borne)