De herdenking vond plaats bij het nationaal brandweermonument in Schaarsbergen en gelijktijdig op vele kazernes in het land. Met een indrukwekkende ceremonie en een defilé langs het brandweermonument, werd eer gedaan aan de brandweermannen die sinds 1945 zijn omgekomen.
“Als een dierbare zó plotseling uit het leven wordt gerukt, blijven nabestaanden achter met veel vragen waarop meestal geen antwoord komt”, zegt Tijs van Lieshout, voorzitter Brandweer Nederland. “Die pijn, het gemis, de leegte – het zijn blijvende littekens in een mensenleven. Samen met de innige hoop dat het misschien toch nog ergens goed voor is geweest. Vandaag staan wij daarom niet alleen stil bij het verlies, maar ook bij wat we geleerd hebben van situaties die onze collega’s het leven kostten. Deze herdenking herinnert ons ook aan de voortdurende noodzaak om te leren van het verleden. Om de veiligheid van onze mensen steeds te blijven verbeteren en op die manier enige betekenis te kunnen geven aan dat wat nooit had mogen gebeuren.”
Ook Hein van der Loo, voorzitter Veiligheidsberaad, benadrukte het aspect van het leren van het verleden: “ Als bestuurders van veiligheidsregio’s dragen we een grote verantwoordelijkheid voor het functioneren van onze brandweerkorpsen. We moeten blijven leren van ongelukken en bijna-ongelukken. We moeten blijven kijken of we de dingen goed doen, en of we de goede dingen doen.”
Aangrijpend is het verhaal van Ria Soyer. Haar zoon Raymond werkte bij post Eelde, waar ook zijn vader jarenlang gewerkt heeft. Nog één jaar werken ze samen. Dan verlaat vader Hans de vrijwillige brandweer.
Op 9 mei 2008 komen drie brandweermannen om bij een brand in een scheepswerf. De zoon van Ria en Hans, Raymond er één van is. Hun wereld stort in. Ria blikt terug op een bewogen periode, in de chaos van de eerste uren na de brand is er veel verwarring en onduidelijkheid.
Het Brandweerbijstandsteam regelt de begrafenis met korpseer en alles daaromheen. De condoleance, de kaart, de begrafenis, de bus voor vrienden en familie. “Dat doen ze echt fantastisch.”
Ria Soyer: “Wat helpt is warmte en liefde van vrienden en familie. En het is belangrijk dat je het gevoel hebt dat er naar je geluisterd wordt. Echt luisteren zorgt voor verbondenheid. En verbondenheid helpt tegen verdriet.”
De namen van de brandweermensen die vernoemd staan op het brandweermonument, werden voorgelezen door officieren van de 54e opleiding. De 200 aanwezigen waren een minuut stil tijdens het indrukwekkende water-ereteken.
Foto´s: Jeffrey Koper